Revenant EP.5-6 สองอีพีเรื่องผีเต็มๆ ทั้งผีเร่ร่อน ผีที่รัก และต้นกำเนิดผีร้ายหมู่บ้านจางจินรี

ยังคงหลอนอย่างต่อเนื่องสำหรับซีรีส์ Revenant EP.5-6 ที่หลังจากเซอร์ไพรส์ทุกๆ สัปดาห์กับเรื่องราวผีๆ ที่พร้อมหักมุมและเต็มไปด้วยปริศนามากมาย ในสัปดาห์ที่ผ่านมา Revenant ได้เปิดเผยเรื่องราวในอดีตเพิ่มเติม และทำให้เราได้รู้ที่มาที่ไปของหลายตัวละครมากขึ้น โดยเฉพาะ

– อาจารย์ยอม และครอบครัวในบ้านหลังใหญ่ที่ซับซ้อนยิ่งกว่าบ้านทรายทอง

– อาจารย์กู พ่อของซานยองที่ยังคงมีความลึกลับ แม้จะรู้รายละเอียดในอดีต แต่ยังคาดเดาไม่ได้จริงๆ ว่าทำไมเขาถึงสนใจในเรื่องวิญญาณร้ายขนาดนั้น

– แม่และยายของซานยอง ที่เป็นตัวละครเกี่ยวพันกับเรื่องประหลาดมากมาย

– หมู่บ้านจางจินรี ร่างทรง และการก่อกำเนิดวิญญาณร้าย ที่มาพร้อมเรื่องราวน่าสลดใจ

ผี แท้จริงแล้วล้วนเคยเป็นคนมาก่อน

ช่วงต้นของซีรีส์ Revenant EP.5 ยังคงอยู่ที่หมู่บ้านแพคซากล ที่ผู้คนในหมู่บ้านล้วนสืบทอดวิชาเหนือธรรมชาติและจัดประเพณีไล่ผีเป็นประจำ แต่ด้วยความไม่ปล่อยวางทำให้ใครคนหนึ่งในหมู่บ้านอัญเชิญผีเข้ามา แม้จะรู้ว่าอยู่คนละโลก คนกับผีก็เชื่อมโยงกันด้วยความรู้สึกแบบนี้ เป็นคนที่รัก ยังรักอยู่ อยากเจอกันอีกสักครั้ง แม้ว่าจะไม่ได้อยู่บนโลกมิติเดียวกันก็ตาม

อาจารย์ยอมเข้ามาช่วยแก้ไขสถานการณ์และช่วยเหลือให้หมู่บ้านรอดไปได้อีกครั้ง อย่างน้อยๆ ก็เป็นการยืนยันว่าสำหรับประเพณีเก่าแก่ มันเกิดขึ้น มีอยู่ ด้วยเหตุและผลที่ไม่อาจพิสูจน์ได้ด้วยวิธีการทางวิทยาศาสตร์

ในช่วงที่เล่าถึงผีเร่ร่อนที่เข้ามาในหมู่บ้านแพคซากล ได้มีการพูดถึง ‘จางซึง’ ซึ่งก็คือเทพผู้พิทักษ์ ทำหน้าที่คล้ายเป็นป้ายบอกทางที่นำทางให้คนตายไปสู่ดินแดนที่เหมาะสม ด้วยความเชื่อและประเพณีที่สืบทอด เราได้เห็นรายละเอียดประเพณีเก่าแก่ที่มีการสร้างเสาไม้สำหรับเทพผู้พิทักษ์ นั่นก็คือแม่ทัพดำแห่งทิศเหนือ การสลับขั้วเสาจึงเป็นเหมือนการทำหน้าที่ตรงกันข้าม จากการบอกทางที่ถูกต้องกลายเป็นทางที่ผิด และทำให้ผีเร่ร่อนเข้ามาในหมู่บ้านจำนวนมาก รวมถึงใครบางคนที่มาพร้อมประโยคและเบาะแสบางอย่าง

งานประวัติศาสตร์ของตัวมัม คิมอึนฮี ที่ละเอียดจนหลอน

ต้องยอมรับว่าคิมอึนฮีทำการบ้านมาอย่างดี ข้อมูลที่ปรากฏในซีรีส์ Revenant คือไปสุดทางมาก การสวมให้ตัวละครอาจารย์ยอมและอาจารย์กูเป็นนักคติชนวิทยา กลายเป็นน้ำหนักที่ทำให้เรื่องราวน่าเชื่อถือเข้าไปอีก

ไม่ว่าจะเป็นรายละเอียดของภาพโบราณที่เกี่ยวกับคติความเชื่อเรื่องผีหิวโหย การถ่ายวิดีโอประเพณีสำคัญเก็บเอาไว้ รวมถึงไสยดำที่ชาวบ้านในหมู่บ้านแพคซากลทำการเปลี่ยนเทพผู้พิทักษ์ให้กลายเป็นเชิญชวนผีเร่ร่อนเดินทางเข้ามา

Revenant EP.5-6 ยังเปิดทางไปสู่สิ่งของอย่าง หุ่นฟางมัด เชือกปมบิดซ้าย ชิ้นส่วนมีดขนาดเล็ก การเขียนชื่อด้วยสีแดง ฯลฯ ซึ่งเป็นของเกี่ยวข้องกับพิธีกรรมเหนือธรรมชาติที่กระทั่งคนไทยอย่างเราๆ ก็ยังเชื่อมโยงกับความเชื่อเหล่านี้ได้ไม่ต่างกัน 

น่าสนใจมากว่าเรื่องราวที่เหลือต่อจากนี้จะพาเราไปสู่รายละเอียดทางคติชนวิทยาว้าวๆ อะไรอีกบ้าง

การสืบสวนที่ต้องมีหลักฐาน

ฝ่ายของตำรวจคู่หูประจำแผนกอาชญากรรมรุนแรง พวกเขายังคงตามไขคดีการเสียชีวิตผิดธรรมชาติที่ข้อมือมักมีรอยช้ำจนแดง รวมไปถึงการเสียชีวิตแบบใหม่ ก็คือการหัวใจวายเฉียบพลัน ตาแดงก่ำ ซึ่งทั้งหมดกลับมีความเชื่อมโยงกัน และหนีไม่พ้นความผูกพันอยู่กับอาจารย์กู พ่อของซานยอง รวมถึงตัวเธอเองด้วย 

มุมของเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ทำการสืบสวนโดยมองหาหลักฐานและเบาะแสที่เชื่อถือได้ แม้ว่าหลายปัจจัย การบอกว่า ‘ผีทำ’ ดูจะเป็นคำตอบที่พวกเขาไม่อยากได้ยิน แม้ว่าสถานการณ์แวดล้อมจะอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในแบบนั้นก็ตาม

ลูกคนที่สองจะตายเสมอ

ความเชื่อที่สืบต่อในหมู่บ้านจางจินรีเรื่องนี้หลอนเอาเรื่อง แล้วนอกจากการเกิดของวิญญาณร้าย ยังเชื่อมโยงมาถึงครอบครัวของซานยองที่มีการเฉลยแล้วว่าลูกคนที่สองของบ้านก็ได้เสียชีวิตอย่างมีเงื่อนงำ 

ในส่วนของบ้านอาจารย์ยอมก็มีการเปิดเผยตัวตนของนักเรียนที่คอยอยู่ข้างๆ เขาว่าชื่อ อูจิน ซึ่งแท้จริงแล้วอูจินน่าจะเกี่ยวข้องเชิงสายเลือดกับครอบครัวเช่นกัน 

ถึงตอนนี้ ปมปัญหาเรื่องครอบครัวอาจารย์ยอมยังไม่ได้เปิดเผยออกมามากนัก แต่น่าสนใจมากๆ เพราะมีความซับซ้อน ทั้งย่าของอาจารย์ยอม แม่ที่ฝังอะไรบางอย่างเอาไว้ก่อนจะเสียชีวิต พ่อที่ยังไม่ปรากฏตัวให้เห็น คนสวนที่ทุกวันนี้กลายเป็นมีตำแหน่งสูงส่ง และอาจารย์ยอมที่พยายามพาตัวเองออกจากครอบครัวอย่างเห็นได้ชัด 

คงต้องติดตามว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป เพราะอย่าลืมว่าถ้าหาก ‘ลูกคนที่สองจะตายเสมอ’ อูจิน นักเรียนที่อยู่กับอาจารย์ยอม ก็อาจอยู่ในฐานะ ‘ลูกคนที่สอง’ เช่นกัน

‘ผีหิวโหย’ ประเด็นที่เรารอคอย และอยากสืบต่อ

Revenant EP.6 เล่าถึงผีหิวโหยที่เกิดขึ้นจากมนุษย์และการเลี้ยงผี ตัววิญญาณผีหิวโหยมีจุดเริ่มต้นตั้งแต่ยุคโชซอนมาจนถึงปัจจุบัน ซีรีส์มีการอ้างอิงถึงประเพณีการไหว้บรรพบุรุษที่มักจะมีโต๊ะสำหรับไหว้ผีเร่ร่อนด้วย ซึ่งโดยคอนเซปต์คือการเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ กระทั่งผีไร้ญาติก็จะได้รับอาหารไหว้ ไม่ต้องหิวโหย

แต่จากพิธีกรรมที่มีความคิดเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ กลายเป็นการสร้างผีหิวโหยที่เต็มไปด้วยความต้องการของมนุษย์ และผีหิวโหยนี่เองก็จะเข้าสิงคนที่สิ้นหวังกับชีวิตพอๆ กัน เหมือนที่ซานยองพูดเอาไว้ว่า “ทุกคนต่างก็อยากทำตามความปรารถนา อยากสุขสบายมากยิ่งขึ้นไม่ใช่หรือ”