Hospital Playlist 2 EP.3 เรือหลวงอิกซงติดเครื่อง และเรื่องรักทางไกลที่ต้องเชื่อใจเท่านั้น

Hospital Playlist 2 EP.3 เราได้เห็นความงดงามในการถ่ายทอดการทำงานของแพทย์ผู้ทุ่มเทกายใจเพื่อ ‘คนไข้’ ของพวกเขา ที่ถูกมองว่าเป็นคนไข้ ไม่ใช่ ‘สิ่งของ’ (object) อย่างที่ยุคสมัยหนึ่งที่ระยะห่างระหว่างแพทย์กับคนไข้ช่างห่างไกล และถูกมองว่าเป็นก้อนเนื้อหรือวัตถุหนึ่งๆ ซึ่งฉากที่สะท้อนให้เห็นการเปลี่ยนแปลงนี้อยู่ในช่วงต้รอีพี ที่เหล่าคุณหมอออกตรวจคนไข้นอกในช่วงกลางวัน ซึ่งสไตล์การทำงานของหมอแต่ละคนก็แตกต่างกันออกไป 

หมอชอนมยองแท อ่านชาร์ตคนไข้แล้วบอกเพียงว่าปกติดี โดยที่ไม่ได้อธิบายให้คนไข้ได้เข้าใจในผลเลือดหรือผลการตรวจอย่างละเอียด ทั้งยังเมินเฉยต่ออาการชาที่เป็นสิ่งกังวลใจของคนไข้ หนำซ้ำเมื่อมีโทรศัพท์เข้ามา เขาก็สะบัดมือไล่คนไข้ให้ออกไปได้แล้ว ในทางตรงกันข้าม เมื่อหมออิกจุนที่เข้าเวรดึกและโต้รุ่งข้ามมาตรวจคนไข้นอกต่ออีกทั้งวัน เขาไม่ได้แสดงอาการเหน็ดเหนื่อย ทั้งยังมีมุกสนุกๆ ให้คนรอบข้างอารมณ์ดี หรือหมอจุนวานที่ไม่เพียงอธิบายรายละเอียดอย่างเอาใจใส่ แต่ยังเปรียบเทียบข้อมูลทางการแพทย์ให้เข้าใจง่าย จนคนไข้ที่ผ่าตัดไปแล้วสบายใจ เข้าใจการทำงานในร่างกายของตนได้ดีขึ้น

จริงๆ แล้วโลกใบนี้ไม่ใช่เพียงเทคโนโลยีที่เปลี่ยนไป แนวคิดทางการแพทย์ก็เปลี่ยนแปลงไปเช่นกัน ความเท่าเทียมของทุกชีวิต ความถูกต้องที่ไม่มุ่งหวังผลประโยชน์ การทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด และความรักในเพื่อนมนุษย์ที่ไม่แยกฐานะ เพศสภาพ สีผิว การศึกษา หรือสถานะทางสังคม

ในช่วงหลายปีหลังนี้ เราได้พบกับแพทย์จากหลากหลายโรงพยาบาล ซึ่งน่าสนใจที่เราเองก็มองเห็นการเปลี่ยนแปลงในความเป็นมิตรที่เพิ่มมากขึ้น จนรู้สึกดีพอที่อยากจะไปโรงพยาบาล เมื่อมองกลับมาที่ Hospital Playlist ก็ทำให้เห็นความพยายามในการส่งต่อแมสเสจที่ว่า แพทย์ที่ดีเป็นอย่างไร?

น่าจะไม่แตกต่างจากคำพูดของ ศาสตราจารย์เกียรติคุณ นายแพทย์เจริญ โชติกวณิชย์ ในวารสาร 10 แพทย์ต้นแบบแห่งมหาวิทยาลัยมหิดล 10 มกราคม 2562 ที่กล่าวไว้ว่า “…แพทย์ที่ดีรู้จักรักษาโรค แต่แพทย์ที่ดีกว่ารู้จักรักษาคนไข้ที่เป็นโรค…”

สำหรับทีมเรือหลวงอิกซง Hospital Playlist EP.3 ก็ต้องบอกว่าเป็นสัญญาณอันดีราวกับท้องฟ้าที่สดใส ไร้คลื่นลม แถมยังมีซีนช่วงท้ายที่มาช่วยเพิ่มน้ำหนักให้หางเสือมุ่งไปถูกทาง ‘เจ้าเอ๋อฮันยาง’ หรืออีคยูฮยอง นักแสดงรับเชิญจาก Prison Playbook มาช่วยเปิดมุมมองใหม่ๆ ให้หมอซงฮวา ด้วยการเล่าประสบการณ์ตกหลุมรักเพื่อนสนิทให้ฟัง ซึ่งความน่ารักของตัวละครพิเศษนี้คือเป็นพี่ชายของตระกูลร่ำรวย ประกอบอาชีพเจ้าของร้านขายยา ในขณะที่เจ้าเอ๋อ Prison Playbook ติดคุกจากคดียาเสพติด และตัวเขาเองก็ติดยาแก้ปวดสุดๆ

การมาของเจ้าเอ๋อ กาแฟสองแก้วหน้ารถท้ายอีพีที่แล้ว อูจูที่ออกปากว่าอยากไปตั้งแคมป์กับพ่อ การที่อิกจุนจะกินกาแฟแค่กับซงฮวา มื้ออาหารของเขาสองคน และเสียงหัวเราะของซงฮวากับมุกตลกของอิกจุนเสมอๆ ก็น่าคิดว่าเรือหลวงกำลังเตรียมชักใบออกเรือในอีกไม่นานนี้

ส่วนที่ทิ้งท้ายเป็นปริศนาก็คู่เรือธงของหมอจุนวานและอิกซุน ที่ระยะทางห่างไกลอาจทำให้ไกลห่าง ซึ่งถึงตอนนี้คงต้องวัดใจว่าความเป็นผู้ใหญ่ของจุนวานและความไว้ใจทั้งหมดที่เขามีจะทำให้เรือธงรอดพ้นจากพายุที่ซัดโหมกระหน่ำเข้ามาหรือไม่

อย่างหนึ่งที่ Hospital Playlist บอกเราไว้ในอีพีนี้คือเรื่องปาฏิหาริย์ที่ ‘อาจเกิดขึ้น’ หรือ ‘อาจไม่เกิดขึ้นก็ได้’ แต่เราต้องมีความหวัง และรู้จักยิ้มให้กับตัวเองเอาไว้เสมอๆ ใช่แหละว่ามีวันที่เราอ่อนแอจนอยากร้องไห้ให้เท่าฝนฟ้าถล่ม แต่เมื่อระบายจนหมดแล้ว จงรีบเช็ดน้ำตาและยิ้มให้ตัวเองอีกครั้ง

ทุกครั้งที่ฝนตก ฝนก็จะหยุดตก และทุกครั้งที่ท้องฟ้าสดใส เราก็จงมีความสุขกับมันให้เต็มที่ ดูซีรีส์ให้ซีเรียส ต้องขอขอบคุณคุณแม่ๆ หน้าห้องผู้ป่วยเด็กวิกฤติที่มีกำลังใจเข้มแข็ง และยังเชื่อในปาฏิหาริย์เสมอ