Hometown Cha-Cha-Cha EP.11-12 ระยะเวลาที่กว่าจะรู้ว่า ‘รัก’ ของคนเราไม่เท่ากัน

Hometown Cha-Cha-Cha EP.11-12 ล่วงเลยมาถึงช่วงก่อนโค้งสุดท้ายของซีรีส์ ซึ่งเรายังคงต้องปรบมือดังๆ ให้กับผู้กำกับยูแจวอน และนักเขียนบทชินฮาอึน ที่ยังคงทำให้ช่วงเวลาทุกวินาทีของคืนวันเสาร์-อาทิตย์แสนธรรมดากลายเป็นโมเมนต์ทรงคุณค่าและน่าจดจำ

โดยในสัปดาห์นี้ Hometown Cha-Cha-Cha EP.11-12 อบอวลไปด้วยมวลของ ‘ความรัก’ ที่ทำให้คลื่นทะเลกงจินเปลี่ยนจากสีฟ้าหม่นสัปดาห์ก่อนกลายเป็นสีชมพูทั่วทุกอณูในพริบตา ซึ่งกว่าจะก่อตัวเป็นเกลียวคลื่นที่หอมหวานและซัดสาดเข้าสู่ชายฝั่งไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะต้องใช้ ‘ระยะเวลา’ ผสมผสานไปกับความรู้สึกที่หลากหลาย ก่อนจะกระทบสู่ ‘หัวใจ’ ให้รู้จักคำว่า ‘รัก’

ยุนฮเยจิน-ฮงดูชิก

เมืองหลวง-ชนบท, พาสต้า-รามยอน, ไวน์-มักกอลลี, แม่น้ำฮัน-ริมทะเล, เพนกวิน-หมีขาว, แมว-หมา, สาวทอผ้า-หนุ่มเลี้ยงวัว, ช้อปปิ้งเก่ง-ทำของใช้เอง ฯลฯ คือสารพัน ‘ความแตกต่าง’ ที่ Hometown Cha-Cha-Cha นำมาเปรียบให้เห็นภาพระหว่างคนทั้งสองตลอด 12 อีพีที่ผ่านมา

และหากนับวันเวลาที่ผันผ่าน ความสัมพันธ์และความรู้สึกที่ก่อตัวขึ้นระหว่างคนทั้งสองจึงค่อยๆ แปรเปลี่ยนตามธรรมชาติ หัวหน้าฮงและหมอฮเยจินที่อาศัยระยะเวลาทำความรู้จักกันและกันมาพักใหญ่จากความแตกต่างทั้งหมดนั้น ค่อยๆ เข้าไปสัมผัสถึงตัวตนและความอ่อนไหวในแววตาของกันและกันทีละน้อย

“เหมือนค้นพบตัวตนที่ไม่รู้จักเข้าทุกวันๆ เพราะยุนฮเยจินเลยเนี่ย”
“ฉันก็กำลังค้นพบเสน่ห์ของหัวหน้าฮงทุกวันๆ เหมือนกัน”

แม้ภายนอกคลื่นสีชมพูลูกใหญ่ที่พัดกระทบชายฝั่งกงจินสัปดาห์นี้จะดูบ้าคลั่งเหมือนเด็กวัยรุ่นแรกรัก แต่เมื่อมองลึกเข้าไปในเกลียวคลื่นเหล่านั้น คนทั้งสองไม่เพียงแต่จะ ‘ชอบ’ กันลึกสุดใจแบบทะเลสาบไบคาล หากแต่พวกเขาต่างมองเห็นอะไรบางอย่างข้างในจิตใจของกันและกัน ว่าอย่างน้อยก็เป็นคนที่ดีโดยเนื้อแท้

“ดูพระอาทิตย์ขึ้นด้วยกัน เล่นโยคะคู่รัก โกนหนวดให้แฟน พาไปกินร้านอร่อย…อยากทำทั้งหมดนี่กับผมเหรอ?”

ลิสต์ ‘100 สิ่งที่อยากทำกับแฟน’ ที่ฮเยจินสามารถลิสต์ออกมาใน Excel ได้ทันที และอยากรีบทำทั้งหมดนั้นให้มีไฮไลต์ครบทุกช่องตามแบบฉบับคนเมืองสุดยอดโปรดักทีฟจนหัวหน้าฮงต้องบอกว่า “ค่อยเป็นค่อยไปก็ได้” ขณะเดียวกัน Bucket Lists ของดูชิกที่เขียนด้วยมือค่อยๆ เริ่มนับจากข้อแรก และรอเว้นข้อสองเอาไว้ในวันที่ทำสำเร็จเสียก่อน

แม้จุดเริ่มต้นจะแตกต่างกัน แต่หากลิสต์ของทั้งสองค่อยๆ รันไปเรื่อยๆ พวกเขาก็จะเจอ ‘ตรงกลาง’ ระหว่างใจของกันและกัน ความแตกต่างไม่ใช่เรื่องยาก หากต่างฝ่ายต่างเริ่มที่จะปรับจูนเข้าหากัน

พโยมีซอน-ชเวอึนชอล

อีกหนึ่งคลื่นที่ค่อยๆ ก่อตัวอย่างช้าๆ ใน Hometown Cha-Cha-Cha ก็คือคลื่นความรักของผู้ช่วยพโยและเจ้าหน้าที่ชเว เมื่อความสัมพันธ์ของของสาวไก่หมุนกับหนุ่มลอตโต้ที่หลายคนลุ้นจนตัวโก่งค่อยๆ ม้วนตัวเป็นเกลียวคลื่นทีละนิดและกระทบฝั่งแบบเซอร์ไพรส์ในสัปดาห์นี้

สำหรับพโยมีซอน เธอรู้จักกับเจ้าหน้าที่ชเวมาในระยะเวลาพอๆ กันกับที่ฮเยจินรู้จักหัวหน้าฮง… เขาคือลูกค้าคนแรกของคลินิกที่ก่อให้เกิดความหวั่นไหวในหัวใจทีละนิด เข้ามาวนเวียนในชีวิตแม้ในวันที่ผมเผ้าไม่เป็นใจ แต่ความน่ารักซื่อใสก็ทำให้เธออยากเสี่ยงดวงกับ ‘ลอตโต้’ ใบนี้ดูสักครั้ง

ในขณะที่ชเวอึนชอลเอง ถึงแม้จะบอกว่า ‘อยากค่อยๆ ทำความรู้จักกัน’ ในวันที่เธอสารภาพความในใจ แต่คนที่ ‘รู้สึกตัวช้า’ แบบเขาคงไม่ทันรู้ว่าตอนที่พูดออกไปหัวใจของตัวเองก็เริ่มจะมีเกลียวคลื่นเล็กๆ เข้ามาปั่นป่วนแล้วเหมือนกัน

“ถึงผมจะวิ่ง 50 เมตรไม่เก่ง แต่วิ่งมาราธอนถึงเส้นชัยมา 5 ครั้งแล้ว”

‘เขา’ ที่ความรู้สึกช้า ชอบดูซีรีส์ซากึก ชอบดื่มน้ำสมุนไพร หัวไม่ดีเลยต้องอ่านหนังสือวันละ 15 ชั่วโมงตลอด 5 ปีเพื่อเป็นตำรวจ ไม่ถนัดวิ่งระยะสั้น แต่ไม่เคยหวั่นกับระยะทางที่ยาวไกล และไม่เคยยอมแพ้ไม่ว่าจะเรื่องการงานหรือความรัก

“ถ้าจะให้สุกแบบอร่อยๆ ต้องรออีกสัก 5 นาที รอได้ไหมครับ”

ความรักของพโยมีซอนและชเวอึนชอลคงไม่ต่างกับไก่หมุน แม้จะอึดอัดบ้างที่ต้องรอคอยอย่างร้อนรุ่มและใช้เวลามากสักหน่อย แต่ถ้าอดทนรอจนสุกแบบอร่อยได้ ความนุ่มและชุ่มฉ่ำของมันก็ไม่แพ้อาหารจานไหนเลยเหมือนกัน

ระยะเวลาของความรัก จึงคล้ายกับบทพิสูจน์ความหนักแน่นและการวิ่งมาราธอนของหัวใจ

ยอฮวาจอง-จางยองกุก

แต่สำหรับบางคู่ การรู้ใจตัวเองช้าอาจนำมาซึ่งบาดแผลเรื้อรัง เพราะอย่างที่รู้กันว่านอกจากระยะเวลาจะช่วยบ่มให้ความรักของคนสองคนสุกงอมแล้ว แต่อีกด้านหนึ่งหากไม่ดูแลใส่ใจ ระยะเวลาที่เลยผ่านไปก็อาจทำให้สิ่งที่สุกงอมต้องบอบช้ำ เหมือนกับความรักของจางยองกุกและยอฮวาจอง เจ้าของปริศนาลึกลับของกงจินที่สัปดาห์นี้คลื่นแห่งความเจ็บปวดของพวกเขากระทบใจคนดูได้ในซีนสำคัญที่นับเป็น MVP ประจำ Hometown Cha-Cha-Cha EP.12

“เราแค่แต่งงานกันเพราะความผูกพันต่างหาก…ผมสงสารที่เธอต้องอยู่คนเดียวก็เลยแต่งๆ ไป”

คำที่พูดของผู้ชายที่ ‘ไม่เคยรู้อะไร’ ไม่ว่าจะเป็นซุปปลา ยาบำรุง หรือแม้กระทั่งสลากใบเล็กๆ ที่แม้จะไม่เปิดเผยให้ผู้ชมเห็น แต่ทุกคนต่างรู้ว่ากระดาษใบนั้นแท้จริงแล้วเขียนชื่อใคร…

“ฉันบอกตั้งหลายรอบแล้วนี่ว่าไม่ให้ถอดถุงเท้ากลับด้าน… ฉันเป็นแค่คนใช้ที่คอยซักถุงเท้าให้เหรอ”

ซีนระเบิดอารมณ์ของยอฮวาจองที่ช่วยคลี่คลายหนึ่งในปริศนาลึกลับของกงจินพร้อมกับความรู้สึกที่ท่วมท้นเกินทนไหว และภาพที่ตัดสลับไปให้เห็นเสื้อของสามีที่น้ำซุปค่อยๆ ซึมลึกเข้าไปเหมือนกับหัวใจของเธอที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา

กาลเวลาที่เปลี่ยนผ่าน ปีแล้วปีเล่าของผู้หญิงคนหนึ่งที่รู้มาตลอดว่า ‘รัก’ และไม่เคยคิดจะสร้างคลื่นลูกใหม่กับใคร กับผู้ชายที่ ‘ไม่เคยรู้อะไร’ และเฝ้ารอให้คลื่นลูกแรกที่พัดผ่านไปหวนกลับมาอีกครั้ง…กว่าจะ ‘รู้ตัว’ ว่าคลื่นที่เขาเฝ้ารอจริงๆ คือลูกไหน ก็คงวิ่งไปไม่ทันเสียแล้ว

วังจีวอน-จีซองฮยอน

หากเปรียบจีพีดีเป็นช่างภาพ เขาคงเป็นช่างภาพที่ยังไม่สามารถบันทึกวินาทีที่งดงามของเกลียวคลื่นที่ถูกต้องและตรงจังหวะได้ ไม่ว่าจะเป็นคลื่นลูกแรกในชีวิตอย่างฮเยจินที่เฝ้ารอมากว่า 14 ปี หรือคลื่นที่เห็นอยู่เป็นประจำตลอด 7 ปีอย่างนักเขียนวัง

“เราทำงานด้วยกันมา 7 ปีนะ ถึงเวลาแยกย้ายได้แล้ว ขืนเป็นแบบนี้ฉันคงย่ำอยู่กับที่แน่ๆ ฉันก็ต้องเปลี่ยนอะไรใหม่ๆ บ้าง”

“งั้นมาเปลี่ยนกับฉันเถอะ มาลองทำรายการรูปแบบอื่นที่ต่างไปดู ฉันก็อยากลองดูเหมือนกัน”

“ฉันจะไม่ทำงานกับนายแล้วล่ะ ขอยุติแค่ตรงนี้”

นักเขียนวังที่รู้ว่า ‘ตุ๊กตาลามะ’ คือตัวแทนความรู้สึกในใจที่เขาให้ใครอีกคน

นักเขียนวังที่รู้ว่าเขา ‘เจ็บปวด’ แค่ไหนในวันที่ต้องเดินทางไปรับใบเกรดเพียงลำพัง

นักเขียนวังที่ ‘รู้ใจตัวเอง’ มานาน และใช้ชีวิตในฐานะเพื่อนร่วมงานมาตลอด 7 ปี

อาจจะเป็นเพราะอยากให้จีพีดีมองเห็นว่าเธออยู่ตรงนี้เสมอ หรือระยะเวลาที่จะรู้ว่ารักของคนสองคนไม่เท่ากัน จึงทำให้ความรู้สึกห่วงใยที่มีให้กันและกันกลายเป็นเพียงสายลมที่พัดผ่านสายน้ำ

การแยกย้ายเพื่อไม่ให้ตัวเองย่ำอยู่กับที่น่าจะเป็นคำตอบที่นักเขียนวังให้กับตัวเองได้สักที เพราะตลอดเวลา 7 ปีกับความ ‘ใกล้ตัวแต่ไกลใจ’ คงกัดกินความรู้สึกข้างในจนเริ่มบอบช้ำ การพาตัวเองไปเริ่มต้นใหม่ก็คงเป็นคำตอบเดียวที่เธอนึกออก

Hometown Cha-Cha-Cha EP.12 จบลงตรงที่จีพีดีใจเจ็บจากรักครั้งเก่า แต่ยังไม่รู้ใจตัวเองเสียทีว่าคนที่อยู่ข้างๆ เขาเสมอนั่นล่ะอาจจะเจ็บในหัวใจมากกว่า