Our Blues EP.20 แม้จะหนักหนาแค่ไหน ชีวิตก็ต้องเดินต่อไป
Our Blues เดินทางมาถึง EP.20 พร้อมน้ำตาไหลพราก กับความรู้สึกร่วมไปกับคุณยายอ๊กดง และดงซอก ความสัมพันธ์ระหว่างแม่ลูกที่เต็มไปด้วยความรัก แต่ไม่เคยได้สื่อสารมันออกมาให้อีกฝ่ายได้รับรู้ ซึ่งมันเกิดขึ้นได้จริงกับผู้คนในยุคคุณยายอ๊กดง ที่แต่ละวันคือการดิ้นรนเพื่อเอาตัวรอดจากท้องหิว เงินทองที่ไม่มีพอสำหรับประทังชีวิต ความฝันอย่างเดียวคือการที่ลูกๆ จะได้มีข้าวกินสามมื้อ ได้ไปเรียนหนังสือให้มีความรู้ ไม่ต้องทนทุกข์ทรมานแบบเธอ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่เธออยู่บนเกาะเชจูมาเกือบชั่วชีวิต แต่ไม่เคยได้ไปไหนๆ กระทั่งภูเขาฮัลลาก็ยังไม่เคยไปสักครั้ง
เมื่อลองเอากรอบการมองชีวิตของคุณยายอ๊กดงมาใช้ ดงซอกก็เข้าใจได้ว่าที่ทำไปทั้งหมดไม่ใช่ว่าแม่ไม่รัก แต่สภาพชีวิตแสนอาภัพที่เผชิญมาต่างหากคือการบีบให้เธอมีชีวิตแบบนั้น ยิ่งในกรณีที่ลูกชายก่อเรื่องแล้วหนีหายไปจากบ้านพ่อเลี้ยง เธอที่เหลือเพียงตัวคนเดียวก็คงได้แต่ก้มหน้ารับกรรม ทำในสิ่งที่เธอว่าไว้ เป็นภรรยาน้อยที่คอยปรนนิบัติครอบครัวหลวงจนพวกเขาตายจากไป
“ผมกอดแม่ที่สิ้นลมหายใจและร้องไห้ ตอนนั้นเองผมถึงได้รู้ว่าตลอดชีวิตที่ผ่านมา ผมไม่ได้เกลียดคุณแม่หรือคนคนนี้เลย ผมแค่อยากกอดแม่ไว้และคืนดีกับแม่ ผมแค่อยากกอดแม่ของตัวเองไว้นานๆ แบบนี้ และอยากร้องไห้ให้เต็มที่เฉกเช่นตอนนี้”
ชะตาชีวิตในซีรีส์ Our Blues เต็มไปด้วยความหดหู่ หม่นเศร้า แทบจะทุกตัวละครที่ซีรีส์เล่าถึง ตั้งแต่อึนฮีกับรักครั้งแรก ความผิดใจกับเพื่อนสนิท, โฮชิก พ่อค้าน้ำแข็ง อินกวอน พ่อค้าซุนแด ที่เคยเป็นพี่น้องร่วมสาบาน แต่แตกคอกันเพราะคำพูดและการสบประมาทโดยไม่ตั้งใจ, การตั้งครรภ์ในวัยเรียนของฮยอนและยองจูสะท้อนประเด็นการตั้งครรภ์ในวัยเรียน , ชีวิตที่เลือกเกิดไม่ได้ของยองอ๊กกับพี่สาว, คุณย่าชุนฮีกับครอบครัวที่ประสบชะตากรรมแสนเศร้าไม่ต่างกัน รวมถึงซอนอาที่ชีวิตก็ไม่ได้สวยหรู และดงซอกที่เจ็บปวดกับความทุกข์เรื่องแม่จวบจนวัย 40 กว่า
สิ่งที่ทุกตัวละครมีร่วมกันคือชีวิตที่ขึ้นสูงลงต่ำตามการเป็นไปของมัน ไม่ต่างจากสภาพอากาศที่มีวันฝนตก พายุเข้า ใบไม้ร่วง และเวลาที่หิมะละลาย อย่างหนึ่งที่ Our Blues บอกเราไว้ชัดเจนก็คือ “ชีวิตต้องเดินหน้าต่อไป” แม้จะผ่านช่วงเวลาระทมทุกข์ที่สุด แต่อย่างน้อยๆ วันหนึ่งมันก็จะผ่านไป และเราจะมีความสุขกับมันได้ หรือมองความทุกข์ในแง่ดีให้ได้อย่างที่ย่าชุนฮีบอกว่า ข้อดีของมะเร็งคือการที่สองแม่ลูกได้อยู่ด้วยกัน ได้ปรับความเข้าใจกันสักครั้ง
ชีวิตจริงคงเป็นไปได้ยากที่เราจะมองหาความสุขที่อยู่รายล้อมในชีวิต แต่การเลือกมองหาแสงสว่างท่ามกลางความหม่นเศร้า ก็คงจะดีกว่าทุ่มตัวเองลงไปในความมืดมิด เหมือนอย่างเช่นคำพูดที่ทีมสร้างบอกเอาไว้ตอนท้ายอีพีว่า
“มีอยู่ภารกิจหนึ่งที่เราห้ามลืมเด็ดขาด เราไม่ได้เกิดมาบนโลกนี้เพื่อทรมานหรือเป็นทุกข์ แต่เกิดมาเพื่อเป็นสุขเท่านั้น ขอให้ทุกคนมีความสุข”