ไทม์ไลน์ Law School เปิดแฟ้มคดีฆาตกรรมโรงเรียนกฎหมาย

ไทม์ไลน์ Law School ถือกำเนิดขึ้นหลังเข้าคลาสเรียนกฎหมายจากซีรีส์หนักมาก จนทำให้เราอดรนทนไม่ไหวกับการประกอบร่างไทม์ไลน์เรื่องราวให้สมกับที่เข้าคลาสเรียนกับอาจารย์ยังจงฮุนมาแล้ว 4 อีพี (เห็นอาจารย์ชอบต่อจิ๊กซอว์ บวกกับช่อง JTBC เองก็ชอบปล่อยข้อมูลต่างๆ ของซีรีส์มาแบบแยกส่วนให้ต่ออ่านกันเองอีก!)

ดูซีรีส์ให้ซีเรียสจึงรวบรวมไทม์ไลน์ Law School เท่าที่รู้ตั้งแต่ EP.1-4 ให้เพื่อนๆ ร่วมคลาสได้ล้อมวงติวเหตุการณ์ที่ผ่านมาไปด้วยกัน เดินรอยตามคำแนะนำของอาจารย์ยังจงฮุนที่พูดเปิดเรื่องใน EP.1 ว่า “ทันทีที่ประกอบจิ๊กซอว์ได้สมบูรณ์ ข้อสงสัยที่มีเหตุผลจะถูกพับไป และความจริงที่แท้จริงก็จะปรากฏขึ้นมา…มันคือการเริ่มต้นการพิพากษาของกฎหมายด้วยตาชั่งและดาบ ที่สุดแล้ว กฎหมายจะยุติธรรมจริงๆ หรือเปล่า” ไปดูพร้อมกันเลย!

10 กันยายน 2008
อีมันโฮข่มขืนกระทำชำเราผู้เยาว์ และถูกพบเห็นเหตุการณ์โดยนักเรียนมัธยมคนหนึ่ง ก่อนที่ในเวลาต่อมาเด็กนักเรียนคนนั้นจะถูกรถชนเสียชีวิต โดยผู้ขับรถยนต์คันดังกล่าวหลบหนีไป (กลายเป็น ‘คดีชนแล้วหนีย่านจูแรดง’ ที่ปิดไม่ลงของยังจงฮุน)

11 กันยายน 2008
ซอบยองจูส่งคำร้องยกเลิกยานพาหนะ รถยนต์ทะเบียน 07파 429

กันยายน 2008
ยังจงฮุนและซอบยองจูถามอีมันโฮเรื่องทะเบียนรถในเหตุการณ์ชนแล้วหนีย่านจูแรดง (เนื่องจากตรวจพบรอยเท้าจากรองเท้าของอีมันโฮในที่เกิดเหตุ) อีมันโฮไม่ได้ตอบออกมาอย่างชัดเจน แต่ถามกลับเพียงว่า “ถ้าผมบอกว่าเห็น ผมจะได้อะไร”

2008
คิมอึนซุกนั่งบัลลังก์ตัดสินคดีอีมันโฮ (อัยการของอีมันโฮในตอนนั้นคือ ซอบยองจู) โดยกล่าวว่า “เนื่องจากอัยการไม่อุทธรณ์ ฉันรู้สึกเสียใจที่ไม่สามารถพิพากษาได้มากกว่าศาลชั้นต้น จากประมวลกฎหมายอาญามาตรา 10 วรรค 2 ฉันทำได้เพียงลดโทษ

“ขอประกาศคำพิพากษา จากประมวลกฎหมายอาญามาตรา 10 วรรค 2 การกระทำของผู้ที่ขาดแคลนความสามารถทั้งหมด เนื่องจากความไม่สมประกอบของร่างกายและจิตใจ ฉันตัดสินให้มีการลดโทษ กฎหมายมาตรานี้จะฝังลึกเข้าไปในกระดูกของฉัน” (ภายหลังกฎหมายดังกล่าวถูกเรียกว่า ‘กฎหมายอีมันโฮ’)

ตุลาคม 2010
คังซลเอเจอกับยังจงฮุนครั้งแรก หลังจาก คิมมีรี (ลูกสาวของหัวหน้าอัยการท้องถิ่น) ทำร้ายพี่สาวฝาแฝดของคังซลเอด้วยการจุดไฟที่ผม (เดาว่าพี่สาวฝาแฝดของคังซลเออาจจะชื่อ คังทัน ที่ถูกกล่าวถึงใน EP.3-4) จนทำให้คังซลเอพลั้งมือตีคิมมีรีไปหนึ่งครั้ง

สิงหาคม 2017
– ยังจงฮุน แพ้คดีติดสินบน (ที่ดิน) อัยการซอบยองจู และออกจากการเป็นอัยการ

– คังซลเอเจอกับฮันจุนฮวีครั้งแรกที่ร้านหนังสือ

2 มีนาคม 2020
– พิธีเปิดภาคเรียนโรงเรียนกฎหมาย (เริ่มภาคเรียนที่ 1) มหาวิทยาลัยฮันกุก

– ซอบยองจูนั่งรถมามหาวิทยาลัยฮันกุกกับโคฮยองซู (สมาชิกรัฐสภา ซึ่งเดาว่าโคฮยองซูน่าจะเป็นพ่อของแฟน ชอนเยซึล (สาวสวยประจำ Law School) ที่โดนแฟนโทรตามตลอดเวลา) โดยซอบยองจูพูดกับโคฮยองซูว่าจะบริจาคเงิน 5,600 ล้านวอนให้กับมหาวิทยาลัยฮันกุก

3 มีนาคม 2020
– ยังจงฮุน เริ่มคลาสสอนประมวลกฎหมายอาญาด้วยคดีหมายเลข 2017도4114 จากตัวอย่างคดีคือ ‘คิมชอลซูถ่ายคลิปวิดีโอการมีเพศสัมพันธ์กับอียองฮี ผู้หญิงที่แอบคบโดยที่เธอเต็มใจ เมื่ออียองฮีบอกเลิก เขาใช้มือถือถ่ายส่วนหนึ่งของคลิปวิดีโอร่วมเพศ จากนั้นจึงส่งไปให้สามีของอียองฮี ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้มีความผิด แต่ศาลฎีกากลับพิพากษาให้ไม่มีความผิด ข้อโต้แย้งของคดีนี้คือ…’ (คลาสพูดเร็วที่เราตราตรึง)

– ยังจงฮุนเปิดโทรทัศน์ดูข่าวที่ห้องพักอาจารย์ (ข่าวเกี่ยวกับ ซอบยองจูถูกฟ้องข้อหารับสินบนเป็นที่ดินที่ได้มาจากสมาชิกสภาโคฮยองซู ที่ศาลฎีกาตัดสินให้ไม่มีความผิด และซอบยองจูเผยว่าได้ขายที่ดินฟรีเพื่อบริจาคเงินทั้งหมด 5,600 ล้านวอนให้แก่โรงเรียนกฎหมาย มหาวิทยาลัยฮันกุก เพื่อเป็นทุนในการพัฒนา)

– คิมอึนซุก (กำลังตั้งครรภ์ท้องแก่) เข้ามาพูดคุยกับยังจงฮุน และร่วมดูข่าว ‘อีมันโฮ นักโทษคดีกระทำชำเราผู้เยาว์ ได้รับการปล่อยตัว หลังต้องโทษจำคุกนาน 11 ปี โดยต้องสวมกำไลข้อเท้า’

– ซอบยองจูบริจาคเงิน 5,600 ล้านวอนให้โรงเรียนกฎหมาย มหาวิทยาลัยฮันกุก พร้อมถ่ายภาพกับคณบดีโอจองฮี

– คิมอึนซุกให้สัมภาษณ์เรื่องอีมันโฮ และแสดงความคิดเห็นว่า “อาชญากรรมอันโหดเหี้ยมฝีมือของอีมันโฮนั้นไม่ใช่แค่การข่มขืน แต่เป็นการพยายามฆ่าแล้วค่ะ เป็นอาชญากรอุกฉกรรจ์ที่ไม่ต่างจากฆาตกรต่อเนื่อง การทำเรื่องเลวทรามกับเด็กสาวรุ่นราวคราวลูก อีกทั้งยังไม่รู้จักสำนึกผิด แค่คิดถึงผลกระทบที่ตามมา ที่ผู้เสียหายต้องเผชิญไปทั้งชีวิต ฉันก็คิดว่าอีมันโฮไม่สมควรได้รับการปล่อยตัวแล้วค่ะ”

– อีมันโฮได้รับการปล่อยตัว เดินออกมาพร้อมหนังสือประมวลกฎหมาย

มีนาคม 2020
– คิมอึนซุก (กำลังตั้งครรภ์ท้องแก่) เริ่มคลาสเรียนวิชาประมวลกฎหมายแพ่งครั้งแรก (แสดงความประทับใจต่อนักศึกษาในคลาสด้วยการจดจำชื่อของพวกเขาได้ครบทุกคน)

– อีมันโฮมาที่คลาสเรียนของคิมอึนซุกและพูดว่า “‘กฎหมายอีมันโฮ’ เป็นเพราะผม ถึงได้มีการแก้ไขกฎหมายจากลดโทษตามหน้าที่ไปเป็นการลดโทษตามความต้องการของผู้พิพากษาแทน ถึงขั้นแก้ไขกฎหมายได้แล้ว ทำไมคุณถึงเลิกเป็นผู้พิพากษาล่ะ”

– คิมอึนซุกตกเลือด ถูกส่งไปโรงพยาบาลพร้อมกับคิมซลเอและยูซึงแจ (ซึ่งเป็นสูตินรีแพทย์หัวกะทิของโรงเรียนแพทย์ มหาวิทยาลัยเกาหลี ที่มาเรียนในโรงเรียนกฎหมาย)

– เนื่องจากสถานการณ์ฉุกเฉินของคิมอึนซุก ยูซึงแจจึงขออนุญาตดูแลอาการของเธอด้วยตัวเอง (แม้ว่าซีรีส์จะไม่ได้เผยเหตุการณ์ต่อจากนั้น แต่จากภาพหน้าจอโทรศัพท์ที่เป็นรูปเด็กทารกของคิมอึนซุก ที่เผยให้เห็นในห้องประชุมหลังเหตุการณ์เสียชีวิตของซอบยองจู ทำให้คาดเดาว่าลูกของเธอน่าจะปลอดภัย)

– อีมันโฮคุยกับยังจงฮุนที่ห้องพักอาจารย์ก่อนกลับ โดยงยังจงฮุนถามอีมันโฮย้ำอีกครั้งว่า ‘จำ’ ทะเบียนรถในคดีชนแล้วหนีย่านจูแรดงได้หรือยัง (ซึ่งเขายังคงตอบว่าไม่ เพราะเมาจนจำอะไรไม่ได้เหมือนเดิม)

ฮันจุนฮวีติดประกาศที่มี QR Code บนกระดานข่าว เมื่อสแกนแล้วจะลิงก์ไปยังฟอร์มร่วมลงชื่อคัดค้านการแต่งตั้งซอบยองจู อดีตหัวหน้าอัยการให้เป็นอาจารย์ของโรงเรียนกฎหมาย มหาวิทยาลัยฮันกุก

คลาสว่าความให้ฮันจุนฮวีเกี่ยวกับประกาศที่มี QR Code บนกระดานข่าว (แผนการของคณบดีโอจองฮีและยังจงฮุน) ซึ่งคังซลเอไม่สามารถกลับคำพูดของตัวเอง หลังจากยังจงฮุนทดสอบด้วยการให้คังซลเอและซอจีโฮสลับฝั่งกันว่าความ

25 สิงหาคม 2020
ฮันจุนฮวีเจออีเมลคำร้องยกเลิกยานพาหนะ รถยนต์ทะเบียน 07파 4295 ของซอบยองจู

7 กันยายน 2020
ยังจงฮุนพิมพ์มุมมองเกี่ยวกับการลอกเลียนแบบวิทยานิพนธ์ของคังซลบีเอาไว้ในไฟล์หนึ่ง (อ้างอิงจากวันที่บนไฟล์ที่ปรากฏในอีพี 4)

5 ตุลาคม 2020
– ช่วงภาคเรียนที่ 2 ของโรงเรียนกฎหมาย มหาวิทยาลัยฮันกุก

– เวลา 11.10 น. ยังจงฮุนได้อีเมลที่แนบไฟล์คลิปคดีชนแล้วหนีย่านจูแรดง ก่อนจะโทรหาซอบยองจู แต่ซอบยองจูบอกว่าขอวางสายก่อน ซึ่งระหว่างที่ยังจงฮุนกำลังจะวางสายนั้น เขาได้ยินเสียงของซอบยองจูคุยกับใครสักคนว่า “จุนฮวีรู้เรื่องแล้ว เดี๋ยวยังจงฮุนก็ต้องรู้เหมือนกัน”

– ฮันจุนฮวีมีปากเสียงกับซอบยองจูบริเวณหน้าศาลจำลอง ซอบยองจูตกบันได ฮันจุนฮวีโทรหา 119 แต่ซอบยองจูเป็นคนกดตัดสายไป

– ซอบยองจูเสียชีวิต ชอนเยซึลเป็นคนพบศพคนแรก ยังจงฮุนมาตรวจสอบสภาพที่เกิดเหตุโดยมีสายสืบสองคนคอยสังเกตการณ์อยู่

– ยังจงฮุนซื้อตั๋วเครื่องบินเที่ยวเดียวไปบอสตัน

ตุลาคม 2020
– ยังจงฮุนถูกคุมตัวในฐานะผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรมซอบยองจูในศาลจำลอง

– สายสืบนำหมายศาล (หมายค้นและฝากขัง) มายื่นยังจงฮุนดู เพื่อให้เขาปลดล็อกโทรศัพท์มือถือ ก่อนเปิดเจออีเมลที่แนบคลิปคดีชนแล้วหนีย่านจูแรดง หนึ่งในสายสืบจำทะเบียนรถที่ปรากฏในคลิปได้ว่าเป็นของซอบยองจู (เทียบกับภาพถ่ายที่พวกเขามี ซึ่งเป็นภาพในอดีตของยังจงฮุนและซอบยองจู)

– นักศึกษาชั้นปีที่ 1 สอบกลางภาค วิชาประมวลกฎหมายอาญา ซึ่งข้อสอบยังคงออกโดยยังจงฮุน (แม้จะอยู่ในที่คุมขัง) โดยโจทย์ในข้อสอบคือ ‘นักศึกษากฎหมาย A คัดค้านการแต่งตั้งทนาย B อดีตหัวหน้าอัยการให้เป็นอาจารย์ เขาแปะหนังสือประกาศเอาไว้ที่กระดานข่าวในโรงเรียน เมื่อสแกน QR Code ในหนังสือประกาศจะปรากฏป้ายดังต่อไปนี้ ทางโรงเรียนกฎหมายแจ้งว่าหาก A ไม่เอาป้ายประกาศออกและไม่หยุดการลงชื่อในทันที พวกเขาจะใช้มาตรการที่เหมาะสม A ปฏิเสธ เกณฑ์ของกฎหมายจะสามารถใช้ลงโทษ A ได้หรือไม่ และถ้าทำได้ จำเป็นต้องมีเงื่อนไขอย่างไร’ ซึ่งเป็นเคสเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้นในชั้นปีของพวกเขา

– คังซลเอกับฮันจุนฮวีไปเยี่ยมยังจงฮุน

– สายสืบพายังจงฮุนมาทำแผนประกอบคดี โดยระหว่างเดินทางมาอัยการจินฮยองอูมีการเผยแพร่ความจริงแห่งการก่อเหตุให้นักข่าวรู้ในรถที่ยังจงฮุนนั่งอยู่ด้วย

– ยังจงฮุนเจอแป้นจมูกแว่นตกตรงบันได

– ภรรยาซอบยองจูมาที่มหาวิทยาลัยพร้อมนำใบสละมรดกมาให้ฮันจุนฮวี (ครั้งที่ 2) และเมื่อได้ยินเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบริเวณบันไดหน้าศาลจำลอง เธอจึงอนุญาตให้ขุดศพซอบยองจูมาชันสูตรซ้ำ (เพราะต้องการให้ฮันจุนฮวีเป็นฆาตกร และคาดหวังว่าเธอจะสามารถมีสิทธิ์ในมรดกส่วนของฮันจุนฮวีได้โดยที่เขาไม่ต้องเซ็นสละมรดก)

– สายสืบมาค้นล็อกเกอร์ฮันจุนฮวี หลังเขากลายเป็นหนึ่งในผู้ต้องสงสัย แต่ยังไม่มีหลักฐานเพียงพอ

– นักศึกษาชั้นปีที่ 1 สอบวิชารัฐธรรมนูญ โดยมีกฎคือห้ามเอาโน้ตบุ๊กเข้าห้องสอบ (ทำให้ทุกคนที่นำมาต้องเอามาวางรวมกัน)

– ก่อนสอบ นักศึกษาชั้นปีที่ 1 รู้ผลสอบของวิชารัฐธรรมนูญที่สอนโดยรองคณบดีคังจูมัน

– ยังจงฮุนโดนแทงขณะกำลังอาบน้ำในทัณฑสถาน

– ครอบครัวคังซลเอรู้ว่าอีมันโฮอาศัยอยู่บ้านตรงข้าม

– อีมันโฮบริจาคเลือดให้ยังจงฮุน (ติดกับแผนของฮันจุนฮวี)

– ศพของซอบยองจูถูกนำมาชันสูตรซ้ำ ภรรยาของซอบยองจูแกล้งเป็นลมจนก่อให้เกิดการจัดฉากผลการชันสูตร

– ซอจีโฮ (รูมเมตของฮันจุนฮวี) เอากล่องแว่นของซอบยองจูที่ซ่อนอยู่ใต้ที่นอนฮันจุนฮวีมาคืน

– ซอจีโฮไปหารองคณบดีคังจูมัน และสังเกตเห็นคังจูมันอ่านวิทยานิพนธ์ ‘การเผยแพร่ข้อหาทางอาญาและการละเมิดสิทธิ์ของจำเลย’ ที่คังซลบีเคยส่งประกวดเขียนวิทยานิพนธ์ เรื่องสิทธิมนุษยธรรมในเอเชีย

– ซอจีโฮไปหาวิทยานิพนธ์เล่มดังกล่าวในห้องสมุด แต่ถูกคังซลบีคว้าไปก่อน

– ภรรยาซอบยองจูมาตบหน้าฮันจุนฮวีที่มหาวิทยาลัย (พร้อมเล่นใหญ่ ทรุดตัวลงร้องไห้)

– เพราะผลชันสูตรศพแบบจัดฉากของภรรยาซอบยองจู ทำให้ยังจงฮุนได้รับการปล่อยตัว พร้อมฟ้องอัยการจินฮยองอูในข้อหาเปิดเผยข้อมูลอาชญากรรมที่เกี่ยวข้องกับคดี

– ยังจงฮุนกลับมาสอนคลาสประมวลกฎหมายอาญาด้วยเคส ‘นักศึกษาคิมชอลซูไปเข้าห้องน้ำระหว่างเดตกับแฟน เมื่อกลับมาเขาเห็นนายพัคล่วงละเมิดทางเพศแฟนของตัวเอง เขาจึงเข้าไปต่อยนายพัค และบอกให้ปล่อยแฟนของเขา นายพัคยืนกรานว่าไม่ได้ล่วงละเมิดทางเพศ เขาโต้เถียงและต่อยคิมชอลซู ทั้งที่โดนจับได้ แต่นายพัคก็ทำตัวเป็นผู้บริสุทธิ์ ทำให้โดนคิมชอลซูต่อย พวกเขาถูกจับข้อหาทำร้ายร่างกายทั้งสองฝ่าย คิมชอลซูให้การว่าเขาทำไปเพื่อป้องกันตัวเอง ศาลจะตัดสินว่ายังไง’

– อีมันโฮตั้งใจบอกยังจงฮุนว่าเป็นคนให้เลือดเขาในช่วงวิกฤต (มาบอกตอนยังจงฮุนมาที่โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยฮันกุก)

– หลังจากคังซลบีโดนแม่โทรตามหลายครั้ง (เธอไม่ได้รับสาย) จนกระทั่งแม่ส่งข้อความว่าอยู่ที่หน้ามหาวิทยาลัย จึงทำให้รู้ว่าแม่ของเธอค่อนข้างเข้มงวดกับผลการเรียนของคังซลบีเป็นอย่างมาก

– คังซลเอได้คะแนนวิชาประมวลกฎหมายอาญาของยังจงฮุน 97 คะแนน (เคสฮันจุนฮวี) เพราะสังเกตเห็นเครื่องหมายจุลภาค

– แม่ของคังซลบีมาคุยกับคณบดีและรองคณบดีถึงสาเหตุที่ยังจงฮุนเป็นคนออกข้อสอบในขณะที่ตกเป็นผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรม

– คังซลเอไปสถาบันนิติเวชเพื่อสืบเรื่องการชันสูตรศพซอบยองจูให้ยังจงฮุน ก่อนพบพิรุธจากแพทย์ที่ชันสูตรศพ (และเดินทางไปที่สถาบันนิติเวชอีกครั้งพร้อมซองดงอิล คุณลุงเจ้าของร้านถ่ายเอกสาร เพื่อหาความจริงเกี่ยวกับการจัดฉากชันสูตรศพซอบยองจู)

– คณบดีโอจองฮีประกาศปลดยังจงฮุนจากตำแหน่งอาจารย์มหาวิทยาลัยฮันกุก

– ฮันจุนฮวียื่นหนังสือลาออกจากมหาวิทยาลัยฮันกุก และเซ็นสละมรดกที่ซอบยองจูทิ้งไว้ให้

– ยังจงฮุนเผยความจริงเรื่องการจัดฉากชันสูตรศพที่หน้าอัฐิของซอบยองจู (ต่อหน้าภรรยาซอบยองจูและฮันจุนฮวี)

– ยังจงฮุนรู้ว่าคนที่เอาโน้ตบุ๊กไปแอบอ่านอีเมลของเขา (โดยอีเมลดังกล่าวเป็นอีเมลที่ส่งไปถามคณะกรรมการลิขสิทธิ์เกาหลี เพื่อสอบถามความคิดเห็นเกี่ยวกับลิขสิทธิ์ของวิทยานิพนธ์ของคังซลบี) ยังจงฮุนส่งข้อความไปหาคนที่ขโมยโน้ตบุ๊กว่า “เอาโน้ตบุ๊กมาหาผมสิ คิดว่าผมจะหาตัวคุณไม่เจอเหรอ” (ซึ่งคนที่เอาไปคือรองคณบดีคังจูมัน