hometown-cha-cha-cha-ep-9-10

Hometown Cha-Cha-Cha EP.9-10 เพราะเป็น ‘ความรัก’ จึงเจ็บปวด

Hometown Cha-Cha-Cha EP.9-10 กลายเป็นสองอีพีที่ทำให้ซีรีส์เรื่องนี้เป็นกระแสทอล์กออฟเดอะทาวน์ ชนิดที่เราต้องปรบมือชื่นชมผู้กำกับยูแจวอน และนักเขียนบทชินฮาอึน ที่เลือกวางเรื่องราวและองค์ประกอบต่างๆ ได้อย่างลงตัว กลมกล่อม งดงาม และเลือกใช้ ‘ความรัก’ มาร้อยเรื่องราวทั้งหมดไว้ด้วยกัน

ครึ่งหลังของ Hometown Cha-Cha-Cha ออกสตาร์ทด้วยการพาทุกคนร่วมดำดิ่งสู่ห้วง ‘อดีต’ ของเหล่าตัวละครที่ไม่ได้ค่อยๆ เปิดเผยให้ผู้ชมรับรู้เหมือนครึ่งแรกอีกต่อไป หากแต่พวกเขาเลือกที่จะ ‘เปิดใจ’ เล่าเรื่องราวต่างๆ ให้ฟังได้อย่างไม่เคอะเขิน พร้อมเชื้อเชิญให้เราเข้าไปสัมผัสเรื่องราวที่เหล่าตัวละครกำลังเจ็บปวด ที่ล้วนเป็นเพราะ ‘ความรัก’ คำนี้คำเดียว

hometown-cha-cha-cha-ep-9-10

เพราะ ‘รัก’ จึงยอมเจ็บปวด

การเฝ้ารอคุณในวันต่อมาเพื่อจะปฏิเสธคุณก็คืองานของผม” 

คือประโยคหนึ่งในบทกวี คนเฝ้าประตู’ (문지기) จากหนังสือ Portrait of Echo (에코의 초상) ที่แต่งโดย คิมเฮงซุก ซึ่งหัวหน้าฮงเลือกหยิบมาอ่านให้ฮเยจินฟังในคืนที่ใจของเธอยังไม่สงบจากความหวาดกลัวที่เพิ่งเกิดขึ้น

ซีนอ่านหนังสือสั้นๆ ใน Hometown Cha-Cha-Cha ทำให้หลายคนรู้สึกยุบยิบใจในความอบอุ่นของเขาที่บอกเธอว่ามันคือ ‘ยาชั้นดี’ แต่เมื่อมองลึกลงไปในทุกบรรทัด มันกลับแฝงไปด้วย ‘ความรู้สึก’ ที่หัวหน้าฮงกำลังแบกรับ

“อยู่ตรงนี้ไม่ได้นะครับ…การพูดแบบนั้นคืองานของผม
การปฏิเสธเป้าหมายของคุณคืองานของผม
การปฏิเสธคุณในวันต่อมาก็คืองานของผม
การเฝ้ารอคุณในวันต่อมาเพื่อจะปฏิเสธคุณก็คืองานของผม
การตกหลุมรักคุณขณะที่เฝ้ารอคุณในวันถัดมาก็คืองานของผม

ฮงดูชิกที่รู้ตัวว่าตกหลุมรักยุนฮเยจินเข้าแล้ว แต่เขาไม่กล้าทำตามที่หัวใจเรียกร้อง เพราะบาดแผลในใจคอยย้ำเตือนให้เขาเป็นได้เพียง ‘คนเฝ้าประตู’ ที่ต้องคอย ‘ปฏิเสธ’ ทุกสิ่งและทุกเสียง เพื่อไม่ให้ตัวเองดำดิ่งลงไปกับความรู้สึกเหล่านั้น เพราะกลัว ‘คนที่รัก’ จะจากไปเหมือนอย่างที่ผ่านมา

hometown-cha-cha-cha-ep-9-10

อดีตของหัวหน้าฮงกับคุณปู่ที่เขารัก คือสิ่งที่ทำให้เราเข้าใจถึงสาเหตุที่เขาไม่กล้ารักใคร รวมถึงการ ‘ไม่เลี้ยงสิ่งมีชีวิต’ ที่เป็นเหมือนกฎเหล็ก ด้วยเพราะเชื่อว่าการปฏิเสธเป็นทางเดียวที่ทำให้ตัวเองจะยังอยู่เคียงข้างคนที่รักได้อย่างไม่เจ็บปวด

“เพราะฟุตบอลนั่น…ไม่สิ เป็นเพราะผม ปู่ก็เลยมาจากไป

ฮงดูชิกผู้ไม่เคยโทษใคร ไม่ว่าจะเป็นผู้คน สิ่งของ ฟุตบอล หรือแม้กระทั่ง ความรัก …สุดท้ายแล้วเขาเลือกที่จะโอบกอดความเจ็บปวดเหล่านั้นเอาไว้เพียงลำพัง

เพราะ ‘รู้’ จึงเจ็บปวด

“แด่เธอ ผู้ซึ่งฉันเคยหลงรัก ฉันคงไม่สามารถลืมเธอได้ตลอดชั่วชีวิต ทั้งที่รู้ว่าเป็นความรักที่จะมาไม่ถึงฉัน”

ไม่ได้มีเพียงหัวหน้าฮงเท่านั้นที่เลือกนำบทกวีมาแสดงออกถึงความรู้สึกในใจ แต่ใน Hometown Cha-Cha-Cha EP.9 ผู้ใหญ่บ้านจางยองกุกเองก็เลือกใช้บทกวีแทนความรู้สึกในใจของเขาที่มีต่อยูโชฮีด้วยเหมือนกัน

ในกรณีของยองกุกนั้น ‘ความรักต่อโชฮี’ คือสิ่งที่เขา ‘รู้’ และเลือกที่จะซื่อตรงกับหัวใจของตัวเองเสมอ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน

“นายคงไม่รู้หรอกว่าทำไมฉันถึงขอหย่ากับนาย… ถ้าอย่างนั้นก็ไม่รู้ต่อไปตลอดชีวิตเถอะ อยู่อย่างไม่รู้ต่อไป”

แต่ไม่ใช่สำหรับฮวาจอง อดีตภรรยาที่เขายอมเซ็นใบหย่า ทั้งๆ ที่ไม่รู้ถึงใจของเธอเลยแม้แต่น้อยแน่นอน

อย่างที่ทุกคนรู้ว่าการหย่าร้างของยองกุกและฮวาจองคือหนึ่งในปริศนาของกงจินที่ยังไม่มีการเฉลยใดๆ ออกมา และเราทุกคนรู้แต่เพียงว่าเรื่องราวของพวกเขาเป็นเหมือนกับสามเหลี่ยมเบอร์มิวดาที่ต่างฝ่ายต่างต้องยืนอยู่คนละเหลี่ยมมุมอย่างโดดเดี่ยวและเจ็บปวด

โดยเฉพาะฮวาจองที่ ‘รู้’ ทุกอย่างและต้องแบกรับความเจ็บปวดนั้นเอาไว้ นั่นทำให้การอยู่อย่างไม่รู้แบบยองกุกดูน่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดในสถานการณ์แบบนี้

เพราะความรักเป็นเรื่องละเอียดอ่อน และเพียงการมองไม่เห็นบาดแผลเล็กๆ ก็อาจกลายเป็นการแยกทางที่ต่างฝ่ายต่างต้องเจ็บเรื้อรังไปอีกนาน

hometown-cha-cha-cha-ep-9-10

เพราะกว่าจะรู้ว่า ‘รัก’ ก็สายไปเสียแล้ว

“ตั้งแต่เกิดมาฉันมีเรื่องที่นึกเสียใจอยู่อย่างหนึ่ง คือเรื่องที่ไม่ได้สารภาพความในใจกับเธอ”

ระยะเวลา 14 ปี ที่ถ้านำมาเทียบกับอายุของคนแล้วคงเปรียบได้กับช่วงเวลาของเด็กวัยรุ่นคนหนึ่งที่พร้อมจะมีความรักครั้งแรกเป็นของตัวเอง ช่วงเวลาที่เริ่มชอบใครสักคนจนทำให้หัวใจเต้นตึกตักด้วยความหวั่นไหว แต่ก็ไม่แน่ใจว่านั่นใช่สิ่งที่เรียกว่า ‘ความรัก’ จริงๆ หรือเปล่า

จีพีดีที่มีเบอร์ของเธอหลังจากคุยกันเรื่องงานกลุ่ม
จีพีดีที่เลือกถอยหลังในวันที่รู้ว่าเธอคือแฟนของเพื่อน
จีพีดีที่เห็นว่าเธอเสียใจ แต่ก็ไม่ได้ตามออกไปในวันนั้น 
จีพีดีที่ทำได้เพียงยื่นพลาสเตอร์ให้ในวันที่เธอเจ็บเท้า

จีพีดีที่อยู่กับช่วงเวลา 14 ปีพร้อมความเสียใจที่ไม่ได้สารภาพรัก ซึ่งเมื่อมองย้อนกลับไปแล้วตัวเขาในวันนั้นก็คงไม่แน่ใจกับความรู้สึกที่วนเวียนอยู่ในหัวใจว่าสามารถเรียกว่า ‘ความรัก’ ได้ไหม จนทำให้เขาต้องถามตัวเองหลังเจอกับฮเยจินอีกครั้งว่าความรู้สึกของเขาในอดีตกับปัจจุบันคืออะไร ก่อนที่เขาจะได้คำตอบที่ตรงกับหัวใจ และทำให้เขาทนไม่ได้ที่จะรอโดยไม่ได้สารภาพความในใจออกไป 

ในทุกช่วงเวลาและชีวิตของคนเรามีโอกาสมากมายให้ก้าวไปคว้าเอาไว้ จีพีดีเองก็เช่นกัน แต่อาจเป็นเพราะรอ อาจเป็นเพราะไม่แน่ใจ เขาจึงต้องยอมรับผลของมันให้ได้ เพราะเมื่อพูดถึงความรักแล้ว มันไม่ใช่ความรู้สึกของฝ่ายใดเพียงฝ่ายหนึ่ง แต่คือจังหวะเวลาที่ลงตัวของคนสองคน ที่กว่าจีพีดีจะรู้ตัวว่าใช่ มันก็อาจสายเกินไปเสียแล้ว

hometown-cha-cha-cha-ep-9-10

เพราะ ‘รัก’ จึงตัดใจ

“ตอนแรกฉันก็ไม่ได้คิดจริงจังกับคุณอึนชอลหรอกค่ะ แต่ความรู้สึกนั้นมันก่อตัวขึ้นมาเรื่อยๆ ขืนปล่อยไว้แบบนี้ ฉันกลัวว่ามันจะซึมลึกในหัวใจเหมือนซุปเนื้อที่ใช้เวลาเคี่ยว 48 ชั่วโมง เพราะฉะนั้นฉันตัดสินใจแล้วค่ะว่าฉันจะเป็นคนตัดใจเอง”

ประโยคสุดเศร้าจากสาวไก่หมุน พโยมีซอน ที่ตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอตัดสินใจเลือกคนมาเคียงข้างแบบไม่คิดอะไรมาก อย่างที่เธอเคยบอกกับฮเยจินว่าเธอมองแต่เพียง ‘หน้าตา’ เท่านั้น จึงทำให้ไม่ว่าจะคบกับใคร ความสัมพันธ์จึงไม่ได้เป็นไปแบบยิ่งคบยิ่งแน่นแฟ้น ด้วยความฉาบฉวยของยุคสมัยและความชอบเพียงเปลือกนอก

“ผมว่าคุณใจร้อนเกินไปนะครับ ผู้ช่วยพโยยังไม่รู้จักผมดีเลย แน่นอนว่าหนุ่มสาวสมัยนี้ชอบพอกันง่าย คบกันได้สบายๆ ผมรู้ดีว่ายุคนี้การมีแฟนมันง่ายในพริบตา แต่ผมมันเชย คงทำแบบนั้นไม่ได้หรอกครับ”

หลังจากที่คุณตำรวจพูดมา เธอถึงได้เข้าใจว่าความรู้สึกของเธอที่มีต่อใครสักคนก่อนหน้านั้นเป็นเพียงความรู้สึกที่ถูกฉาบเอาไว้เพียงผิวเผิน และไม่เคยซึมลึกไปจนถึงหัวใจเลยสักครั้ง

และในวันที่เธอค้นพบความรู้สึกที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนในหัวใจ ความรู้สึกที่เรียกว่า ‘ความรัก’ ที่แม้ปากจะบอกว่ายังไม่อยากให้ซึมลึก แต่ก็คงซึมลงไปจนถึงจุดที่ทำให้เธอรู้สึกถึงความเจ็บปวด ขณะเดียวกันก็ไม่อยากให้อีกฝ่ายต้องมาเจ็บปวดใจกับเหตุการณ์นี้ไปด้วย เธอจึงเลือกถอยหลังและยอมตัดใจ รอให้เวลาคอยประคับประคองใจให้กลับมาดีเหมือนเดิม

ระยะเวลาของความรักที่ยิ่งผ่านยุคสมัยยิ่งหดสั้นลงนั้น อาจทำให้ความรักที่ต้องค่อยๆ เก็บเกี่ยวความหอมหวานทีละนิดละหน่อยกลายเป็นความเชื่องช้าน่าเบื่อ พโยมีซอนที่อาจไม่เคยได้พบกับความสัมพันธ์รูปแบบนี้จึงเลือกตัดใจ โดยที่ไม่ทันได้สังเกตว่าผู้ชายหัวโบราณ ชอบกินน้ำสมุนไพร ดูซีรีส์ซากึก และคอยช่วยเหลือประชาชนของหมู่บ้านกงจินคนนี้ หัวใจก็เริ่มหลอมละลายไปกับเธอแล้ว

hometown-cha-cha-cha-ep-9-10

เพราะ ‘รัก’ จึงพยายามรักษาใจ

“ทั้งที่มีเธออยู่เต็มหัวใจ แล้วทำไมแกถึงยังดื้อไม่เลิกล่ะ ดูชิก ชีวิตคนเราอาจจะดูเหมือนยืนยาว แต่พออยู่ไปอยู่มามันสั้นมากนะ สลัดความคิดไร้สาระไปให้ไกล แล้วซื่อตรงต่อตัวเองเถอะนะ” 

คุณกัมรีที่ดำน้ำเก็บหอยเม่นมาตั้งแต่สาวๆ จนอายุ 80 เรียกได้ว่าหยั่งรู้ความคิดลึกสุดใจของใครๆ ได้หมดแล้ว ด้วยสายตาของผู้มาก่อน ย่อมเข้าใจเหตุและผลที่กำลังเป็นไปกับชายหนุ่มที่เธอเลี้ยงดูมาราวกับญาติสนิทตั้งแต่เล็ก

น่าสนใจว่าดูชิกที่ผูกติดตัวเองเอาไว้ ทั้งกับความรู้สึกผิดที่ทำให้พ่อแม่ จนมาถึงปู่ที่ต้องเสียชีวิตไป ทำไมคนที่อัจฉริยะขนาดนั้นจึงมีความคิดแบบนี้ ก็ต้องบอกว่าด้วยวัยเด็กที่เป็นการก่อร่างสร้างตัวตนทางความคิด เขาอยู่อย่างโดดเดี่ยว ยิ่งพบความสูญเสียเรียงรายเข้ามาก็อาจเป็นไปได้ว่าการรับความรู้สึกผิดเอาไว้เองจะช่วยให้เขาพอจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ อย่างน้อยๆ ก็เพื่อกดดันให้ตัวเองทำดีให้มากขึ้น หรือการช่วยเหลือทุกคน ทุกอย่าง เพื่อสักวันหนึ่งเขาจะดีพอ

จนตอนที่ฮเยจินพูดขึ้นมาว่า “โลกนี้มีตัวแปรมากมาย และเกินขอบเขตที่เราจะควบคุมได้ เพราะงั้นไม่ใช่ความผิดของหัวหน้าฮง” ประโยคนี้ได้ช่วยปลดล็อกให้ดูชิกได้สติ และแม้จะยังยึดติดว่าเป็นความผิดของตัวเอง แต่ดูเหมือนเขาเริ่มมองเห็นหนทางที่จะก้าวข้ามผ่านความรู้สึกนั้นไปให้ได้ 

เพราะเป็นความรักจึงเจ็บปวด การไม่รักอะไรเลยอาจเป็นทางเดียวที่เราจะรอด แต่ชีวิตมนุษย์นั้นเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่รักใครหรืออะไรเลย ด้วยกลไกที่ต้องรัก ก็ย่อมมีกลไกสำหรับรักษาใจ เพื่อให้ผ่านความเจ็บปวดจากความรักไปให้ได้ ถึงวันนี้ยังทำไม่ได้ พรุ่งนี้ ปีหน้า หรืออีก 5 ปีก็อาจจะทำได้ แค่ขอมีความเชื่อว่าสักวันหนึ่งความเจ็บปวดจะจางหาย และใครสักคนอาจเข้ามาเป็นไม้เท้าคอยพยุงเราเพื่อเดินผ่านช่วงเวลาที่เจ็บปวดไปข้างหน้า

ติดตามเนื้อหาสนุกๆ ของ ‘ดูซีรีส์ให้ซีเรียส’ ได้ที่ช่องทางต่างๆ ดังนี้
Facebook: TheSeriousSeries.TH
Twitter: TheSeriousSerie
YouTube: The Serious Series
Website: Theseriousseries.com
สมัครสมาชิกเพื่อรับข่าวสารและสิทธิพิเศษก่อนใครได้ที่ Link นี้