Twenty-Five Twenty-One ‘ชินชางวอน’ ชิ้นส่วนสำคัญที่สะท้อนปัญหาการเลี้ยงดู และผู้ใหญ่ที่ใช้ความรุนแรงกับเด็ก

Twenty-Five Twenty-One ก็เหมือนกับภาพจิ๊กซอว์ภาพหนึ่งที่เกิดจากชิ้นส่วนหลายๆ ชิ้นมาประกอบกัน จนทำให้ซีรีส์เรื่องนี้ถูกถ่ายทอดออกมาอย่างสมบูรณ์แบบที่สุด และใน EP.11-12 ที่ผ่านมานั้น มีชิ้นส่วนหนึ่งที่ถึงแม้จะถูกกล่าวถึงในช่วงเวลาสั้นๆ แต่ก็มีความเชื่อมโยงที่ลึกซึ้งกับตัวซีรีส์อย่างคาดไม่ถึง และ ‘ชินชางวอน’ คือชิ้นส่วนสำคัญนั้น

โดยใน EP.11 ขณะที่สถานการณ์ดูจะกำลังไปได้ดี ทั้งนาฮีโดที่กำลังใจจดใจจ่อรอแม่กลับมาตามนัด ทั้งแพคอีจินที่กำลังจะไปดูการถ่ายรายการสด กลับมีข่าวด่วนเรื่องการจับกุมชินชางวอนที่มาขัดจังหวะการถ่ายทอดสดกีฬา และทำให้ ชินแจกยอง แม่ของนาฮีโด ต้องมารับหน้าที่รายงานข่าวด่วนในครั้งนี้

หลายคนอาจจะเกิดคำถามว่า ชินชางวอน แท้จริงแล้วเป็นใคร และเหตุใดข่าวของเขาคนนี้ถึงเป็นประเด็นร้อนที่ทุกคนต่างให้ความสนใจในขณะนั้น ดูซีรีส์ให้ซีเรียส ก็เลยอยากพาทุกคนมาหาคำตอบไปด้วยกัน

เรื่องราวการแหกคุกของจริงที่ยิ่งกว่าละคร

ชินชางวอน เป็นอาชญากรชาวเกาหลีใต้ที่ถูกจับในคดีลักทรัพย์ และผู้สมรู้ร่วมคิดในคดีฆาตกรรมในปี 1989 เริ่มแรกเขาถูกคุมขังอยู่ที่โซล ก่อนถูกย้ายไปอยู่เรือนจำที่ปูซานในปี 1994 แต่สิ่งที่ทำให้เป็นประเด็นร้อนเกิดขึ้นในปี 1997 นั่นคือการที่ชินชางวอนได้ทำการแหกคุกด้วยวิธีการอันแยบยล โดยที่ไม่มีผู้คุมคนไหนจับเขาได้เลย

เขาได้ใช้ใบเลื่อยที่แอบขโมยมาจากการทำงานเป็นช่างไม้ในเรือนจำ ค่อยๆ เลื่อยเหล็กดัดที่ติดอยู่กับช่องระบายอากาศในห้องน้ำวันละนิดอย่างระมัดระวัง จนกลายเป็นช่องที่มีความกว้างและความยาวแค่ประมาณ 30 เซนติเมตร และจึงใช้หมากฝรั่งในการปิดบังร่องรอย พร้อมทั้งลดน้ำหนักถึง 15 กิโลกรัมภายในระยะเวลาไม่ถึง 4 เดือนเพื่อการหลบหนี

หลังหนีออกจากคุก ชินชางวอนก็ได้ก่อการโจรกรรมอีกหลายครั้ง แต่สิ่งที่ทำให้เรื่องนี้เป็นประเด็นขึ้นไปอีกคือการที่เขามักจะปล้นคนรวย และนำเงินไปบริจาคให้สถานสงเคราะห์เด็กและคนชรา หรือทำการกุศลอย่างอื่น

ชินชางวอนเองเกือบถูกจับกุมอยู่หลายครั้ง แต่ก็สามารถหนีได้ทุกครั้งไป จนเมื่อเวลาผ่านไปร่วม 907 วัน กับการใช้กำลังตำรวจรวมกว่า 950,000 นาย ในเดือนกรกฎาคม ปี 1999 ชินชางวอนก็ถูกจับกุมได้ในที่สุด ซึ่งก็ตรงกับเหตุการณ์ในซีรีส์นั่นเอง

เมื่อทางการช่วยสุมไฟความอื้อฉาว

แน่นอนว่าการที่ชินชางวอนขโมยของคนรวยไปทำการกุศลนั้นทำให้ข่าวนี้ได้รับความสนใจอยู่ไม่น้อย แต่เรื่องก็กลับอื้อฉาวมากขึ้นไปอีก เมื่อหลายครั้งที่การพยายามจับกุมชินชางวอนได้ตอกย้ำความบกพร่องบางอย่างของการตำรวจ เพราะไม่ว่าจะพยายามจับคนคนเดียวกี่ครั้ง ก็ไม่วายพลาดทุกครั้งไป ประกอบกับหลายๆ เหตุการณ์ที่ทำลายภาพลักษณ์และความน่าไว้วางใจของตำรวจเสียเอง จนกลายเป็นอีกปัจจัยที่ทำให้ผู้คนคอยติดตามข่าวของชินชางวอนอยู่เสมอ

แม้กระทั่งในวันที่โดนจับกุม เสื้อที่เขาใส่ (เหมือนกับที่เราเห็นมุนจีอุงใส่มาอวดเพื่อนๆ ที่โรงเรียน) ก็ได้กลายเป็นแฟชั่นยอดฮิตในขณะนั้นไปด้วย

ชินชางวอน หนึ่งชิ้นส่วนที่สะท้อนความจริงในสังคม

ไม่ว่าจะด้วยความตั้งใจหรือไม่ก็ตาม เราเชื่อว่ามีเหตุผลบางอย่างที่ซีรีส์เลือกใส่ข่าวของชินชางวอนมาใน Twenty-Five Twenty-One เพราะหากดูจากชีวิตของชินชางวอนแล้ว ในวัยเด็กเขาเป็นคนที่ขาดความรักความเอาใจใส่จากพ่อ และยังถูกใช้ความรุนแรงทั้งทางกายและวาจาจากครูในโรงเรียนอีกด้วย ซึ่งก็เป็นสองประเด็นที่ถูกสื่อออกมาอย่างชัดเจนเช่นกันในสองอีพีผ่านมา

ซีรีส์เองก็คงอยากจะบอกกับเราว่า ความรักความเอาใจใส่จากคนในครอบครัวและจากที่โรงเรียนนั้น ก็เป็นชิ้นส่วนที่สำคัญสำหรับเด็กคนหนึ่งที่จะเติบโตมาได้อย่างสมบูรณ์

ในท้ายที่สุด เรื่องของชินชางวอนอาจจะทำให้เราได้ขบคิดว่า เมื่อชีวิตเจอทางแยก เราจะยอมเดินไปในเส้นทางที่บิดเบี้ยวเพราะความผิดพลาดของสังคม หรือเราจะสามารถสวนกระแสสังคมที่โหดร้าย หาชิ้นส่วนที่หายไป และเติบโตอย่างมีคุณภาพให้ได้

“ถ้าพ่อดีกับผมมากกว่านี้ ถ้าครูที่โรงเรียนพูดดีๆ กับผม ถ้าผู้คนปฏิบัติกับผมดีกว่านี้ บางทีผมอาจจะไม่ต้องเลือกเดินทางนี้ ผมไม่อยากให้มีเด็กคนไหนที่เจอเรื่องแบบผม ใช้ชีวิตแบบผม หรือผ่านความรู้สึกเจ็บปวดแบบผม ” – ชินชางวอน

เรื่องโดย พิชญา หวังปรีดาเลิศกุล

อ้างอิง: hankookilbo.com, namu.wiki, mily-s2-billy.tistory.com