ปมบาดแผลทางใจของ ‘จางฮันซอ’ Vincenzo ที่รักษาให้หายได้ด้วย ‘พี่ชาย’

ในซีรีส์ Vincenzo จางฮันซอ ถามว่า “พี่ครับ…ผมทำได้ดีใช่ไหมครับ” หลังจากที่ ‘คนโง่’ แบบเขาเลือกที่จะรับกระสุนนัดสุดท้ายแทนวินเชนโซ่ ‘พี่ชาย’ ที่เขาเลือก…

จากการสูญเสีย ‘น้องชาย’ คนสำคัญในซีรีส์ Vincenzo ทำให้เราลองใช้เวลาในการทำความรู้จักกับตัวตนของ ‘จางฮันซอ’ ให้มากขึ้น… ถึงสาเหตุที่ว่าทำไมตัวละครนี้จึงมีผลต่อใจ และทำให้คนดูอย่างเราอยากเอาใจช่วยเขาให้กลายเป็นน้องชายของพี่วิน

หากมองย้อนกลับไปจากข้อมูลทั้งหมดที่ซีรีส์ให้ไว้ จางฮันซอเป็นเพียงเด็กคนหนึ่งที่เกิดในตระกูลเศรษฐี เป็นลูกชายคนเล็กที่ด้วยพื้นเพน่าจะมีชีวิตสุขสบายบนกองเงินกองทองโดยไม่ต้องทำอะไร และสามารถรับช่วงบริหารบริษัทของตระกูลได้อย่างเต็มภาคภูมิเหมือนกับพี่น้องเศรษฐีตระกูลอื่นๆ

แต่ด้วย ‘ความผิด’ ที่เขาไม่ได้ก่อ เพียงเพราะแม่ผู้ให้กำเนิดไม่ใช่ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย จางฮันซอที่เกิดมาโดยมีจางฮันซอกเป็น ‘พี่ชาย’ จึงถูกทุบตีและทำร้าย จนทำให้เขาต้องใช้ชีวิตอย่างหวาดผวา และต้องเข้ารับการรักษาทางจิตเวชตั้งแต่เด็ก และสุดท้ายก็ลงเอยด้วยการเล่นยา (ข้อมูลจากไฟล์กิโยติน)

“นี่น้องชาย ฉันขอบใจสำหรับน้ำใจนะ แต่จะยอมเป็นแพะรับโทษเล็กๆ แบบนั้นไม่ได้สิ ต้องข้อหาเปเปอร์คอมปานี เลี่ยงภาษี ครอบครองหุ้นผิดกฎหมาย ต้องเป็นแพะรับโทษพวกนี้ให้ถึงจะเป็นการทำเพื่อพี่นะ” – จางฮันซอก

หลายครั้งหลายหนที่ซีรีส์แสดงให้เห็นว่าแม้จางฮันซอจะพยายามรักษาชีวิตของตัวเองด้วยการทำตามคำสั่งทุกอย่างโดยไม่ปริปากบ่น ทนรับบท ‘คนโง่’ ที่ห้ามมีความคิด ต้องขยับแขนขาตามที่พี่ชายสั่ง และต้องกล้ำกลืนกับความเจ็บปวดทุกครั้งหากพายุในใจของพี่ชายไซโคพาธก่อตัวขึ้น โดยที่รู้ว่าสุดท้ายตัวเองก็ต้องจบชีวิตลงไม่ต่างจากพ่อ

แต่น้องชายผู้พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ ‘พี่ชาย’ เพียงหนึ่งเดียวของเขารักหรือเหลียวมองในฐานะ ‘น้องชาย’ สักครั้งคนนี้ก็ไม่เคยย่อท้อและยอมแพ้ แม้จะต้องเจอกับเรื่องราวเหล่านี้ซ้ำๆ ในทุกวัน

ก่อนที่การได้พบกับ ‘พี่วิน’ หรือวินเชนโซ่ จะกลายเป็น ‘แสงสว่าง’ แสงแรกที่ลอดเข้ามาในอุโมงค์อันมืดมิดหลายสิบปีที่เขาหลงทางอยู่

เพราะเมื่อมองจากสภาพแวดล้อมทั้งหมดที่จางฮันซอเผชิญมา เราได้อ่านข้อมูลเกี่ยวกับ ‘ผลกระทบของบาดแผลในใจในวัยเด็กในผู้ใหญ่’ ที่เว็บไซต์ The Dawn Wellnes Center ระบุเอาไว้ว่า “บาดแผลในใจที่เกิดจากสิ่งแวดล้อมในวัยเด็กมีอิทธิพลต่อการพัฒนาด้านอารมณ์เป็นอย่างมาก หากเด็กเห็นเหตุการณ์ที่จะก่อให้เกิดบาดแผลทางใจกับคนรอบตัว พวกเขาก็สามารถรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดนั้นด้วยเช่นกัน เช่น มีภาวะความเครียดสูง มีการใช้ยาเสพติด มีการใช้ความรุนแรง หรือมีคนในครอบครัวที่มีอาการทางจิต”

ซึ่งบาดแผลทางใจในวัยเด็กนี้เองจะส่งผลให้ผู้ที่มีอาการดังกล่าวเลือกใช้วิธีการจัดการกับความเจ็บปวดในใจของตัวเองด้วยการ
1. แสดงออกโดยการหลีกหนี
2. มองว่าตัวเองเป็นเหยื่อ
3. ดื้อเงียบ
4. ไม่เป็นตัวของตัวเอง

เมื่อมองลึกลงไปในรายละเอียดแต่ละข้อแล้ว คาดว่าจางฮันซอน่าจะเลือกวิธีจัดการกับความเจ็บปวดในใจของเขาด้วยทางออกที่ 4 คือการ ‘ไม่เป็นตัวของตัวเอง’

ซึ่งเว็บไซต์ The Dawn Wellnes Center ยังระบุรายละเอียดของทางออกนี้เอาไว้ว่า “การที่เด็กไม่ได้รับความสนใจหรือดูแลเอาใจใส่ วิธีหนึ่งที่เด็กจำนวนมากใช้ในการที่จะได้มาซึ่งความสนใจและการดูแลเอาใจใส่ที่พวกเขาต้องการ ก็คือการพยายามเปลี่ยนพฤติกรรมตัวเองให้เป็นในแบบที่พ่อแม่พึงพอใจ และการทำเช่นนั้นจะทำให้เด็กสูญเสียความเป็นตัวของตัวเอง แม้จะเป็นเรื่องปกติที่เราทุกคนพยายามปรับตัวเองเพื่อเข้าสังคม แต่ถ้าขาดความเป็นตัวของตัวเอง ชีวิตของเราก็จะเป็นชีวิตที่คนอื่นอยากให้เป็น และไม่ใช่ชีวิตที่เราต้องการอย่างแท้จริง”

“ต่อให้โดนด่าก็สบายใจ เล่นฮอกกี้ด้วยกันก็สบายใจ ดื่มเหล้าด้วยกันก็สบายใจ ผมรู้สึกแบบนั้นนะครับ” – จางฮันซอ

จากทั้งหมดที่กล่าวมา ทำให้คิดว่าจริงๆ แล้วจางฮันซอคงไม่ได้ต้องการอะไรจาก ‘ครอบครัว’ หรือ ‘พี่ชาย’ มากเกินไปกว่าสิ่งเหล่านี้… การโดนดุด่าว่ากล่าวอย่างจริงใจเพื่อให้เขาพัฒนาตัวเองต่อไปในทางที่ดีขึ้น การได้ใช้เวลาร่วมกันแบบพี่น้องในกีฬาที่พวกเขารัก และสนุกไปกับมันแบบไม่ต้องเจ็บตัว การได้กินข้าวและดื่มเหล้าด้วยกันแบบสบายๆ แลกเปลี่ยนเรื่องราวต่างๆ ตามประสาเด็กผู้ชาย โดยที่ไม่ต้องกังวลว่าข้าวของบนโต๊ะจะถูกขว้างปามาเมื่อไร…

“ไม่เป็นไรหรอกครับพี่ ผมเริ่มทั้งหมดนี้โดยที่รู้ว่าต้องเสี่ยงชีวิตแต่แรกแล้ว แล้วผมก็สัญญากับพี่แล้วด้วย… ผมจะสู้ ผมมีบอดี้การ์ดตั้ง 20 คน ไม่โดนเล่นงานง่ายๆ หรอกครับ และที่สำคัญที่สุด ผมมีพี่วินไง” – จางฮันซอ

ในวันที่เขาพบกับ ‘พี่ชาย’ ที่ใช่… แม้จะไม่ได้มีสายเลือดเดียวกันหรือไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแม้แต่น้อย แต่วินเชนโซ่คือคนเดียวที่มองเห็น ‘คุณค่า’ ในตัวของเขา คุณค่าที่ตัวเขาเองยังไม่กล้าคิดฝันถึง และพร้อมที่จะให้ ‘โอกาส’ น้องชายคนนี้ได้เลือกทางเดินของตัวเอง

ทำให้เขา ‘กล้า’ ที่จะเป็นตัวของตัวเองในแบบที่ดีขึ้น ‘กล้า’ ที่จะเดินออกจากเงาที่ครอบงำเขามาหลายสิบปี ‘กล้า’ ทำหน้าที่ในฐานะประธานที่ดีที่ทุกคนจะต้องภูมิใจ และ ‘กล้า’ ที่จะเลือกในสิ่งที่จะไม่ทำให้ตัวเองต้อง ‘เสียใจ’ ภายหลังจนนาทีสุดท้าย ที่ทำให้คนดูอย่างเรารักเขาเหมือนกับเป็นน้องชายแท้ๆ ไม่ต่างกัน

“พี่ครับ… ผมทำได้ดีใช่ไหมครับ ตั้งแต่เกิดมา นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ทำสิ่งที่มนุษย์ควรทำ พี่ครับ ขอบคุณนะครับพี่ ขอบคุณสำหรับที่ผ่านมา” – จางฮันซอ

แด่น้องชายที่น่ารัก จางฮันซอ ขอบคุณที่ ‘กล้า’ ลุกขึ้นมาต่อสู้ในสิ่งที่ถูกต้อง และเป็น ‘น้องชาย’ ที่น่ารัก

“น้องเก่งมากแล้ว” น่าจะเป็นสิ่งที่ใครหลายๆ คนอยากบอกให้น้องรู้เช่นเดียวกับเรา

อ้างอิง: https://bit.ly/3ePKyCX