ซีรีส์ Racket Boys ที่ยิ่งดูยิ่งเติบโต เพราะไม่ว่าวัยไหน เราก็ยังทำตัวเป็นเด็กอยู่เสมอ

เชื่อว่าหลายคนอาจจะเท ‘ซีรีส์ Racket Boys’ ไปแล้ว ยอมรับว่า ดูซีรีส์ให้ซีเรียส เองก็เกือบ แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยมีอะไรดู ก็เลยตามต่อเสียหน่อย ซึ่งหลังจากดู EP.10 จบก็พบว่า ‘มันดีมาก’ จนไม่อยากให้ใครพลาดรับชม

เส้นเรื่องแบดมินตันทำได้ดี สะท้อนความสัมพันธ์ในทีม ความมีวินัย ตั้งใจไปสู่ความฝัน สะท้อนความแตกต่างของวัยที่โค้ชกับเด็กๆ ต้องปรับจูนเข้าหากัน เคสการแข่งขันกับทีมญี่ปุ่นที่เคยเป็นคู่แค้นทางประวัติศาสตร์กันมาก็ไม่เหลือรอยร้าวในยุคสมัยนี้ เพราะสำหรับเจนใหม่ เราทุกคนล้วนเป็นประชากรโลก

เรื่องรักแรกของวัยรุ่นก็ทำออกมาได้น่ารัก ไม่เยอะเกินไป และคงความเป็นซีรีส์ที่พ่อแม่ดูกับลูกๆ หลานๆ ได้ไม่เขิน

ระหว่างกลุ่มเพื่อนก็เต็มไปด้วยรายละเอียดของความสัมพันธ์ที่ยิ่งนานยิ่งแน่นแฟ้นและเติบโตไปด้วยกัน ‘เพื่อนที่มีและดี’ คือสิ่งที่เติมเต็มชีวิตวัยเด็กให้ไม่บกพร่อง เพื่อเติบโตไปเป็นผู้ใหญ่ที่ดี

เรื่องช่องว่างระหว่างวัยน่าจะเป็นสิ่งที่ชัดเจนเหลือเกินที่ Racket Boys ทำให้โลกของผู้สูงวัยกับเด็กรุ่นใหม่โยงเข้าหากันอย่างไม่อิหลักอิเหลื่อ ฉากงานเลี้ยงในอีพี 10 ทำให้รู้สึกซาบซึ้งใจแทนออรือชิน ที่แม้พูดออกมาไม่ได้ แต่ก็สัมผัสได้ถึงความสุขเอ่อล้น

ท่ามกลางชีวิตที่รายล้อมด้วยความไม่มั่นคงในสถานการณ์ปัจจุบัน การได้ดู Racket Boys ก็พอจะช่วยเยียวยาใจได้บ้าง เพราะแม้จะไม่ใช่ซีรีส์สนุกเดือดๆ แต่การเดินทางที่ค่อยเป็นค่อยไปกับรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ระหว่างทางก็เป็นกำลังใจให้เราได้

ถ้าเคยดู Prison Playbook น่าจะรู้ว่าถึงแม้เรื่องจะเรื่อยๆ แต่สุดท้ายเราจะหลงรักตัวละครในเรื่อง คล้ายเป็นเพื่อน ป้าข้างบ้าน หรือสาวที่เราแอบชอบ และเป็นความรู้สึกดีเสมอเมื่อนึกถึง